Esther Greenwood, geleceğini bir incir ağacı olarak hayal eder; her incir, aşk, kariyer ve daha fazlasını simgeleyen birer olasılıktır. Kararsızlık ve seçeneklerini kaybetme korkusuyla hareketsiz kalır ve incirlerin solup gittiğini izler. Bu durum, onun kimlik, seçim ve toplumsal baskılarla mücadelesini yansıtır. Plath’in Sırça Fanus eserinden uyarlanmıştır.